Galeria

Podsumowanie II Cyklu AWS

13 grudnia 2018 r. w sali szkoleniowej Centrum OPUS przy ul. Narutowicza 8/10 spotkaliśmy się (my wolontariusze) z ekipą „Centerka” na podsumowaniu 2 cyklu projektu „Akademia Wolontariatu – Jak
w rodzinie”. Na dobry początek nasza uzdolniona i urocza koordynatorka Ola Łuczak zaserwowała świetnie zmontowany filmik z przebiegu warsztatów AWS III. Każdy z nas mógł jeszcze raz przeżyć swoją przygodę
w tym przedsięwzięciu. Było trochę wzruszeń, trochę śmiechu … Pan Mariusz Kołodziejski, kierownik „Centerka” i koordynator projektu przywitał wszystkich uczestników i współrealizatorów oraz złożył im podziękowania za udział i współpracę. Każdy wolontariusz otrzymał dyplom wraz z płytą ze zajęciami oraz gratulacje. A zajęć było sporo i bardzo urozmaiconych. Między innymi dziennikarskie, żonglerskie, fotograficzne, emisji głosu, ekologiczne. Spotkanie przebiegało w ciepłej i przyjacielskiej atmosferze. Nie zabrakło, jak zwykle, pysznej kawki, herbatki i słodyczy, które zawsze poprawiają wszystkim humor. Rozstaliśmy się w dobrych nastrojach z nadzieją powtórzenia w przyszłości podobnej przygody wolontarystycznej, bo razem można więcej. Ja także dziękuję wszystkim za wspaniałe wspólnie przebyte chwile i do zobaczenia w następnych wydarzeniach.

Elcia



Szkolenie dla Seniorów II
„Dlaczego warto być Seniorem – Wolontariuszem?”

Wolontariat jest dla każdego chętnego, niezależnie od tego kiedy się urodził. Wiedzą o tym śmiałkowie, którzy uczestniczyli w szkoleniach „Dlaczego warto być wolontariuszem seniorem?” w ramach projektu Akademia Wolontariatu III – Jak w rodzinie. Podczas 4 szkoleń, w których uczestniczyło kilkudziesięciu seniorów – wolontariuszy przyglądaliśmy się potencjałom osób wcześniej urodzonych, którymi mogą się dzielić z innymi podczas działalności społecznej. Ważnym elementem szkoleń były dyskusje o wpływie wolontariatu na samopoczucie i zachowanie pogody ducha. Jesteśmy niezwykle szczęśliwi , że po raz kolejny bardzo dorośli ochotnicy opowiedzieli nam swoje wzruszające historie woluntarystyczne. Niektórzy debiutowali w naszym projekcie i zaufali naszemu doświadczeniu, by rozpocząć swoją przygodę
z wolontariatem.
Wszyscy zgodnie stwierdzili, że wolontariat daje szanse na znalezienie i pielęgnowanie relacji podobnych do rodzinnych, pełnych ciepła, zrozumienia, życzliwości. Nam nie pozostaje nic innego jak Gorąco polecić!

Magdalena Korczyk-Waszak

Ścieżka Motywacyjnego Laboratorium II „Akademia Ozolatarnii”

II cykl Motywacyjnego Laboratorium ”Akademia Ozolatarni” zrealizowany został w terminie 18.09 – 20.11.2018 r. w Miejskiej Bibliotece Publicznej. Prócz warsztatów tematycznych, uczestnicy wzięli udział w szkoleniu z zakresu wolontariatu oraz spotkaniach informacyjnych. Finałem działań w Ozorkowie była wizyta studyjna, która miała zachęcić ich do samodzielnego wolontariatu.

Wizyta miała miejsce 13 listopada. Odwiedzilismy Dom Pomocy Społecznej w Ozorkowie. Było nas 13 osób – 9 uczestniczek warsztatów, 3 wolontariuszki i ja w roli opiekuna grupy. W programie były rozmowy
z kierownictwem placówki, instruktorkami terapii zajęciowej oraz pensjonariuszami, zwiedzanie placówki
i wspólne warsztaty twórcze. Pod okiem terapeutek powstawały papierowe mini kwiatki do zdobienia styropianowych bombek i lampiony ze słoików, patyków i szyszek. Wszyscy poczęstowani zostali specjalnie zamówionymi na te okazję w lokalnej piekarni słodkimi, mięciutkimi ciasteczkami o wdzięcznej nazwie „baletki domowe”. Wszystkim uczestniczkom bardzo podobały się dekoracje na korytarzach, w jadalniach
i pokojach. Byłyśmy pod wrażeniem oglądając dekoracje i prace wykonywane w pracowni terapeutycznej.

Podsumowanie działań odbyło się 29 listopada w zabytkowych wnętrzach po fabrykanckich Miejskiej Biblioteki Publicznej.

Jestem bardzo zadowolona z II cyklu warsztatów. W pierwszym prawie wszystkie osoby były znajome, zaś
w II pojawiły się nowe osoby, których wcześniej nie znałam. Uczestniczki chętnie zaangażowały się
w wolontariat i zainteresowały działaniami, i to nie tylko w Ozorkowie. Atmosfera podczas warsztatów była prawie rodzinna. Panie przynosiły zioła i owoce ze swoich ogródków, razem przygotowywały poczęstunek.
Wreszcie udaje się łączyć różne działania, których głównym celem jest aktywizacja seniorów, ale też pojawia się myślenie o osobach, które potrzebują wsparcia, bo ze względu na stan zdrowia są mniej samodzielne. Po raz pierwszy na Gali wolontariatu nie byłam sama, towarzyszyły mi wolontariuszka i uczestniczki AWS III. Ponadto otrzymałam sygnały od wolontariuszek, iż były bardzo zadowolone ze spotkania szkoleniowego
z Magdą.

Do zobaczenia za rok!

Teresa Kuchta



Ścieżka Wokalna II „Emisja Głosu – czyli z czym to się  je”

Na przełomie września i listopada odbył się II cykl warsztatów w ramach Akademii Wolontariatu Seniora III. Ja miałam przyjemność uczestniczyć w zajęciach z emisji głosu „Z czym to się je”, które prowadziła Magdalena Gwozdowska. Madzia bardzo chętnie dzieliła się swoją wiedzą na temat śpiewu, stopniowo wprowadzając nas w przygodę z mikrofonem. Zajęcia były prowadzone bardzo umiejętnie, zarazem lekko
i przyjemnie. Na wstępie rozgrzewka, wydobywanie głosu i robienie dziwnych min, czyli „paszcze”, „mała przerwa”, „kawa, herbata” i w końcu śpiew. Chęci i ambicje były ogromne, a repertuar jaki tylko istnieje, nawet otarliśmy się o operę … Podsumowaniem miał być występ przed widzem i tu ostygł nasz ogromny zapał. Wszystkiego śpiewać się nie da, więc z pomocą przybył Pan Piotr Węgrzynowski. Madzia po rozpoznaniu się
w naszych możliwościach wybrała repertuar MOŻLIWY do zaśpiewania przez nas i się zaczęło (schody- pomocy!). Mięliśmy pomoc w postaci Pana Piotra, który akompaniował nam do każdej piosenki, wnosząc już niewielkie poprawki. I jakoś poszło … Nie wiem jak komu, ale mnie się podobało. To super spędzony czas. Dzięki bardzo :)

Urszula Szpetkowska


Wizyta Studyjna w „Słyszę serce”

27 listopada, wybraliśmy się na wizytę studyjną w ramach projektu „Akademia Wolontariatu Seniora III – Jak w rodzinie”, organizowanego przez Regionalne Centrum Wolontariatu „Centerko”.
Uczestniczyłyśmy w Warsztatach Terapii Zajęciowej przy Międzynarodowym Stowarzyszeniu Pomocy „Słyszę Serce” w Łodzi przy ul. Skarbowej 28. Zostałyśmy mile przyjęte przez kierownika i poczęstowane kawą, herbatą i wodą mineralną. Na wstępie zapoznał nas z działalnością Stowarzyszenia oraz odpowiedział na różne zadawane pytania. Później mogłyśmy razem z podopiecznymi tworzyć ozdoby choinkowe, rozmawiać
z nimi i pomagać. Czas szybko minął. W międzyczasie odbywał się kiermasz ozdób świątecznych, obrazów
i kartek wykonanych przez podopiecznych. Mogłyśmy za symboliczną złotówkę kupić ozdoby i wesprzeć Stowarzyszenie.
Spotkanie to pewnie nie było ostatnim i będziemy nadal jako wolontariuszki tam przychodzić. Rozmawiać, pomagać, współuczestniczyć w działaniach. Wspólne przebywanie z niepełnosprawnymi uczy pokory, tolerancji i wyzwala chęć pomocy.

Uczestniczka Elżbieta Bukowska


Ścieżka Dziennikarska II „Od seniora do redaktora”

Pierwszy dzień drugiej edycji warsztatów dziennikarskich „Od Seniora do Redaktora” organizowanych przez Regionalne Centrum Wolontariatu Centerko, a prowadzonych przez dziennikarkę Emilię Szywałę przypadł na 25 września 2018 r. To był wtorek – piękny, słoneczny i ciepły dzień. Natomiast w sali, znajdującej się
w starej kamienicy przy ulicy Piotrkowskiej 56, która była pomieszczeniem przejściowym, było zimno,
a promienie słońca do niej nie docierały. Grupę uczestników tworzyli seniorzy, młodzież, wolontariusze. Było nas 9 osób: Ania, Barbara, Halina, Maria, Ela, Janusz, Michał, Gosia i Iwonka. Każdy przedstawił swoje zainteresowania i pasje, o których chciałby pisać. Okazało się, że każdy ma interesującą, niepowtarzalną,
w tym przypadkowym gronie, osobowość i doświadczenia, którymi może się wymienić z innymi. Wśród uczestników znaleźli się m. in.: autorka bloga i prowadząca program radiowy dla seniorów, emerytowana nauczycielka, która z każdej podróży przywozi ciekawą historię, pani fizyk badająca wpływ pola elektromagnetycznego na człowieka i środowisko, pasjonatka malarstwa, która sama tworzy piękne obrazy, inna, która tka własnoręczne cudeńka. Jest też ogrodnik z pasją żeglarza i wiedzą o budowie statków oraz absolwentka polonistyki, dla której sprawy wiary są najważniejsze. Mieszanka wybuchowa.

Zajęcia prowadziła urocza, delikatna ale konkretna, dobrze zorganizowana i kompetentna w zawodzie dziennikarza – Emilia Szywała.

Zajęcia odbywały się w 6-ciu sesjach tematycznych, połączonych z ćwiczeniami:

  • Tworzenie BLOGA
  • Nowy POST na BLOGU
  • Ważność TYTUŁU, LEAD’A
  • Podział gatunków dziennikarskich
  • Zasady konstruowania tekstu
  • Jak przygotować i przeprowadzić WYWIAD

Założyliśmy wspólny blog, który tworzy grupa zakręconych pasjonatów życia, w różnych jego wymiarach
i odcieniach: wolontariatseniorow3.blogspot.com

Każdy przygotował kilka artykułów, niektóre, po wspólnej korekcie pod „wodzą” naszej Emilki już się ukazały, niektóre są jeszcze w „obróbce”. Ja przeprowadziłam nawet wywiad. I poszło i mamy wielką nadzieję, że będzie trwało.

Halina Aniołczyk


Ścieżka Ekologiczna II “Zdróweko!”

Kilka zdań na temat zajęć ekologicznych, które odbywały się w ramach projektu Akademia Wolontariatu Seniora. Zajęć było sześć i odbywały się od września do listopada. Najważniejszym atutem tych spotkań było: konieczność wyjścia z domu, spotkanie i poznanie nowych, ciekawych osób. Spotkania odbywały się w miłej
i przyjemnej atmosferze. Spotkania dotyczyły ekologii i zagadnień z nią związanych. Są to ważne tematy, szczególnie w obecnym czasie.
Każde zajęcia dotyczyły czegoś innego. Na warsztatach wykonywałyśmy na własny użytek różnego rodzaju kosmetyki: kremy do rąk, nóg, twarzy oraz lifting. Tworzyłyśmy także własne świece oraz ozdoby z parafiny. Robiłyśmy także zdrową żywność: sałatki, które były zrobione z nowych dla nas składników oraz ciasta. Wszystko było dokładnie omawiane. Na zakończenie otrzymywałyśmy przepisy na produkty, które wykonywałyśmy na zajęciach.
Podczas każdego spotkania, w czasie przerwy kawowej, mogłyśmy napić się kawy, herbaty lub wody mineralnej oraz poczęstować się ciasteczkami.
Uważam, że tego rodzaju spotkania, a właściwie zajęcia dla nas seniorek są potrzebne. Szkoda tylko, że wśród uczestników nie było seniorów.
Chciałabym podziękować organizatorom za pomysł na takie fajne, kreatywne zajęcia, a prowadzącej Agnieszce Kani za cierpliwość i ciekawe prowadzenie.

Elżbieta Jabłońska


Spotkanie Kawiarenkowe II

17 Października 2018 r. w siedzibie Regionalnego Centrum Wolontariatu  „Centerko” (Stowarzyszenie „Pomost”) w Łodzi przy ul. Próchnika 7 odbyło się spotkanie kawiarenkowe w ramach projektu”Akademia Wolontariatu Seniora III”. Gościem tego spotkania był Pan Jarosław Maćkiewicz, rzecznik prasowy Stowarzyszenia „Łódzkie Hospicjum dla Dzieci – Łupkowa”, który w formie niezwykle interesującej prelekcji omówił cele statutowe Hospicjum i sposób ich realizacji. Dowiedzieliśmy się miedzy innymi że:

  • Łódzkie Hospicjum dla Dzieci jest organizacją pozarządową, a od listopada 2007 roku posiada status organizacji pożytku publicznego,
  • W roku 2017 Stowarzyszenie zmieniło nazwę na Stowarzyszenie „ Łódzkie Hospicjum dla Dzieci – Łupkowa”,
  • Placówka sprawuje opiekę nad dziećmi i dorosłymi dotkniętymi przewlekłymi, nieuleczalnymi schorzeniami,
  • Hospicjum jest wiodącym ośrodkiem wentylacji domowej dla dzieci i dorosłych w Łodzi i województwie łódzkim. Prowadzi domowe leczenie respiratorem u pacjentów z niewydolnością oddechową, zapewniając całodobową pomoc lekarsko-pielęgniarską, zajęcia rehabilitacyjne oraz pomoc psychologiczno-pedagogiczną,
  • Hospicjum zapewnia również całościową opiekę medyczną, psychologiczną, socjalną , pedagogiczną i duszpasterską pacjentom (dzieciom i dorosłym) cierpiącym na nieuleczalne schorzenia i zespoły genetyczne oraz udziela wsparcia rodzinom pacjentów w czasie opieki nad bliskim i w żałobie,
  • Od września 2017 roku w Ośrodku przy ul. Łupkowej 1 przebywają pacjenci oddychający przy pomocy respiratora. Dla nich jest to miejsce mające zastąpić cząstkę domu rodzinnego,
  • Hospicjum zabezpiecza opiekę nad chorym przez 24 godziny na dobę 7 dni w tygodniu. Wizyty pielęgniarek i rehabilitantów oraz lekarzy w domach pacjentów odbywają się zgodnie z harmonogramem Placówki. Zespoły lekarsko-pielęgniarskie pełnią również dyżury pod telefonem w godzinach nocnych i w święta,
  • Aktualnie pod opieką Łódzkiego Hospicjum dla Dzieci – Łupkowa znajduje się 85 pacjentów; w tym z pobytem stacjonarnym w hospicjum 8 osób i w domach 77 osób. Jest to Hospicjum domowe działające na obszarze województwa łódzkiego. Zespół pracujący w hospicjum to: kierownictwo, lekarze, fizjoterapeuci, personel pielęgniarski, pracownicy niemedyczni (w tym psycholog i pedagog). Lekarze to głównie specjaliści anestezjologii i intensywnej terapii, medycyny ratunkowej i paliatywnej, chorób płuc i pediatrii. Personel pielęgniarski to
    osoby ze specjalizacja w zakresie pielęgniarstwa anestezjologicznego i intensywnej terapii, jak również opieki paliatywnej długoterminowej,
  • Hospicjum realizuje politykę jakości poprzez różne działania mające na celu minimalizowanie cierpienia i podniesienie jakości życia pacjenta cierpiącego na chorobę, która jest nieuleczalną. Dla przykładu po daje się: prowadzenie terapii w oparciu o najnowsze osiągnięcia medycyny poparte badaniami naukowymi, ciągle szkolenia zespołów Hospicjum w zakresie nowoczesnych metod leczenia, prowadzenie działalności naukowo-badawczej i przedstawianie na forach specjalistów, celem porównania wyników działalności leczniczej z innymi ośrodkami w kraju.

W dalszej części spotkania Pan Jarosław Maćkiewicz poinformował obecnych, że:

  • Istotną rolę w działalności Hospicjum spełniają sponsorzy, ofiarodawcy, osoby fizyczne, firmy i instytucje oraz różne organizacje. Dzięki ich życzliwości i zaangażowaniu Hospicjum ma możliwość zakupu nowoczesnego, specjalistycznego sprzętu medycznego, który umożliwia pobyt chorego w domu. Zrealizowano budowę Wieloprofilowego Ośrodka Łódzkiego Hospicjum dla Dzieci – Łupkowa, przy ulicy Łupkowej 1 i dofinansowano zakup wyposażenia sal chorych tego ośrodka. Pomoc ta umożliwia również bieżące zakupy i serwisowanie wysokospecjalistycznego sprzętu medycznego,
  • Dzięki życzliwości dyrekcji kina grupa podopiecznych Hospicjum mogła wybrać się do kina i obejrzeć ulubione filmy dla dzieci, a dzięki zaangażowaniu ratowników WOPR na pływalni można było zobaczyć radość podopiecznych bawiących się w wodzie, którzy pokazali jak można przełamywać bariery,
  • Łódzkie Hospicjum dla Dzieci jest wspierane przez rosnącą rzeszę oddanych wolontariuszy, którzy z wielką pasją angażują się we wszelkie formy współpracy z Hospicjum,
  • Dla kandydatów na wolontariuszy prowadzone są szkolenia i warsztaty pozwalajcie poznać zasady pracy z osobą chorą i jej rodziną.

Gość spotkania Pan Jarosław Maćkiewicz podkreślił, że włączając się w wolontariat spotykasz niesamowitych ludzi, samemu ubogacając się. Pomaganie daje radość i nadaje sens. To nieprawda, że już nic więcej nie można zrobić. Kamień, który się toczy mchem nie zarasta. Tym mottem spotkanie z wolontariuszami – seniorami w dniu 17 października 2018 r. zostało zakończone.

Lucyna Filipiak


Ścieżka Żonglerska II “Podróż w świat marzeń”

Witam, jestem uczestniczką zajęć żonglerskich organizowanych przez CENTERKO. Jest nas troje nowych uczestników Wanda, Mateusz i ja Basia. Do naszej grupy dołącza na ogół dwoje, troje wolontariuszy, którzy organizują nam miłe i pełne słodyczy przerwy na odpoczynek.
Prowadzący Igor jest przesympatycznym, cierpliwym i bardzo wyrozumiałym prowadzącym. Pokazuje nam jak żonglować chusteczkami i organizuje zabawy w kole. To zabawne i mamy przy tym sporo śmiechu z samych siebie. Tak, tak to nie jest takie proste skoordynować nasze "dojrzałe"ciała z umysłem.
Żonglujemy, a raczej staramy się żonglować piłeczkami, maczugami no i oczywiście jest też hula-hop. Zabawa z dzieciństwa, a czasem mocno kłopotliwa.
Na naszą prośbę Ola i Michał zabrali nas do parku "śledzia" i puszczaliśmy olbrzymie bańki. Była piękna, ciepła pogoda i bańki w pełnym słońcu wychodziły i wyglądały przepięknie. Wspaniała zabawa, przez chwilę czuliśmy się jak dzieci.
Nie można zapomnieć też o tworzeniu zwierzaków, kwiatów i mieczy z balonów. Bardzo fajne doświadczenie. Zrobione balonowe cuda w drodze do domu rozdałyśmy dzieciom. Radość była po obu stronach. Muszę się pochwalić i podziękować zarazem, bo wykorzystałam balonowe umiejętności w zabawie z moją wnusią.
Dziękujemy Ci Igorze za cierpliwość do naszych ćwiczeń, ale i do dyskusji, które czasem kończyły się "terapią śmiechem", a wam mili koledzy i koleżanki z Centerka za bardzo miłą atmosferę i te pyszności na przerwach.
Bardzo polecam kontakt z tak miłymi i pełnymi pasji ludźmi. Gosiu, a Tobie szczególne podziękowania za wszelkie powiadomienia i przypominanie o zajęciach i ciekawych spotkaniach.

Basia i Wanda

Ścieżka Taneczna II „Kultura Tańca HIP-HOP”

Hip-Hop to taniec uliczny, młodych, zbuntowanych osób. Miejska Kultura – czytamy w Wikipedii. Tu projekt dla seniorek, panowie nie brali udziału, a szkoda. Zajęcia taneczne prowadził Seweryn /bardzo młody tancerz/, przystojny, empatyczny, nie dający nam odczuć różnicy wieku. Na przerwach po cichu liczyłyśmy różnicę wieku. On, nasz Mistrz cierpliwie wprowadzał nas w tajniki wiedzy teoretycznej na temat tańca, którego nas uczył. Mieliśmy też egzamin!!! Musiałyśmy wiedzieć co to Smurf, Reebok, Indian Step, Slayd, Krok Dostaw i Robak, a także Lock i Point. Kto powiedział, że będzie łatwo … Zredagowałyśmy nawet krzyżówkę, hasła związane były z tym tańcem. Spotykałyśmy się raz w tygodniu. Konsekwentnie, niestrudzenie ćwiczyłyśmy. Do zajęć podchodziłyśmy bardzo ambitnie. Dało nam to satysfakcję. Taniec wpływa na nas pozytywnie, odejmuje lat/w marzeniach/, mobilizuje do wyjścia z domu, spojrzenia na siebie w lustro i z uśmiechem, zamiast do apteki, kieruje na salę tańca. Nie twierdzę, że nie myliły nam się kroki i, że wszystko szło gładko. Na każdym kolejnym spotkaniu wszystkie kroki powtarzałyśmy, a nasz Mistrz z uśmiechem dodawał nam kolejnych i mówi „Dacie radę!”. I dałyśmy. Nie mogłyśmy Go zawieść. Wkładał, bowiem, tyle trudu i serca. Ostatnie spotkanie. Efekt, podsumowanie. TO TRZEBA ZOBACZYĆ. MIEJSCE – NIESPODZIANKA. Myślę, że wszyscy nas rozpoznali. Koszulki z napisem – „Jestem seniorem i tańczę” – zwracały uwagę otoczenia w miejscu kręcenia naszego klipu. CHCEMY WZNOSIĆ SIĘ CORAZ WYŻEJ /dosłownie i w przenośni/.
Mamy nadzieję, że będziemy ten taniec i inne działania kontynuować, może międzypokoleniowo. Seniorzy nie siedźmy w domu. Bądźmy aktywni. Tańczmy. Tańczymy dla przyjemności, zdrowia i wspólnego przebywania!

Jadwiga Fabiniak


Ścieżka Fotograficzna II „Wszyscy jesteśmy fotografami”

Z tzw. "Łódzkiej tytki Seniora" - Łódź kreuje dla Seniorów na okres wakacji 2018r., dowiedziałam się, że Regionalne Centrum Wolontariatu CENTERKO wsród różnych projektów dedykowanych Seniorom ma również Warsztaty Fotograficzne. Jest to sześć zajęć po 150 minut /2,5 godz./, rozłożonych w czasie wrzesień - październik 2018r. Bardzo zaciekawiły mnie te warsztaty. Dn,17 września br. odbyły się 1-sze zajęcia. Zebrało się nas ok.10 osób mniej lub bardziej zaznajomionych z fotografowaniem, no i nasz wspaniały Prowadzący Pan Łukasz Zimnoch-Bednarek. Otrzymaliśmy od Niego wiele interesujących wiadomości, również w formie pisanej. To bardzo cenne, bo z naszych głów wiedza czasem potrafi "parować". Piąte zajęcia odbywały się w plenerze, a były to zajęcia - wyzwanie, coś na kształt foto-reportażu. Mieliśmy podejść na ulicy do osoby i za jej zgodą zrobić 3 zdjęcia, jakościowo dobre zdjęcia.

1-sze zdjęcie robione polaroidem - to zdjęcie całej sylwetki, które to, dana osoba ma otrzymać w podziękowaniu za współpracę z nami,
2-gie zdjęcie - robione aparatem cyfrowym, to zdjęcie osoby, pokazującej polaroidowe zdjęcie,
3-cie zdjęcie - tu chodziło o pokazanie zdjęcia polaroidowego, czyli detalu.

Cala nasza grupa była bardzo podekscytowana tym zadaniem. Wszyscy pragnęliśmy wypaść jak najlepiej. Miałam obawy jak sobie poradzę,,, Zadanie wykonaliśmy.

Zetknięcie z obcymi ludźmi okazało się w miarę łatwe. Nasza grupa wzbudzała zaufanie. Łukasz dobrze nas do tego przygotował, mentalnie też.

BARDZO, BARDZO DZIĘKUJEMY!!!

Ogólnie te kilka spotkań na warsztatach fotograficznych, to wspaniała przygoda, bardzo pożytecznie spędzony czas. Mamy nadzieję, że CENTERKO zorganizuje dla nas Seniorów następne równie ciekawe
i rozwijające projekty.

Grażyna Muszynska


Ścieżka Muzykoprofilaktyczna II „Świat Dźwięków”

W dn. 22.10.br. odbyły się ostatnie, 6-te zajęcia muzykoprofilaktyczne, prowadzone przez Panią Justynę Stopnicką w Family Dance przy ul.Więckowskiego. Po skończonych warsztatach odbyło się podsumowanie, w którym padały same miłe słowa. Uczestniczki zajęć w wieku 30 lat + vat bardzo pozytywnie oceniły poziom prowadzonych zajęć, ich wysoką atrakcyjność, różnorodność i tempo. Wiele ciepłych słów skierowano do Pani Justyny, którą pokochałyśmy za jej sympatyczną osobowość, pełną empatii, cierpliwości, zrozumienia i poczucia humoru.
Zajęcia wiele nas nauczyły. Pozwoliły poznać działanie naszych organizmów, poszczególnych mięśni i znaczenie wykonywanych ćwiczeń dla ciała. Edukacyjne zajęcia były prowadzone w miłej, kulturalnej atmosferze, przy dobrze dobranej muzyce, co pozwalało na lepsze przyswojenie sporego bagażu edukacyjnego. Wszechstronne ćwiczenia i nauka tańca wskazały, jak poprawić motorykę i wdzięk, co nie zawsze jest łatwe. Zajęcia pobudzały w nas potrzebę wzajemnej uwagi wobec drugiej osoby, umiejętność współpracy i życzliwości. Upoważniono mnie do przekazania tej bardzo wysokiej oceny zajęć z prośbą o ich powtórzenie, koniecznie z Panią Justyną, która nie tylko dała nam tyle pożytecznych i miłych doświadczeń, ale również wskazała literaturę z której możemy skorzystać w przyszłości.
Do zobaczenia i dziękujemy :)

Elżbieta Hrk


Szkolenie Instruktorów

Dnia 10.09.2018 r. odbyło się zebranie organizacyjne dla zespołu realizacyjnego, dotyczące III edycji Akademii Wolontariatu Seniora, na której podsumowaliśmy pokrótce poprzedni cykl warsztatów, omówiliśmy środki finansowe.
Następnie, wzięliśmy udział w II części”Treningu dla instruktorów” z Magdaleną Korczyk-Waszak pt.” Blaski i cienie życia seniora”, prowadzonym metodami aktywnymi i angażującymi. Omawialiśmy tu tematykę specyfiki uczenia osób starszych, jak poradzić sobie w trudnych przypadkach i zaskakujących sytuacjach, które mogą się wydarzyć podczas zajęć. Uczyliśmy się też mówić o swoich emocjach oraz staraliśmy się porozumiewać między sobą na zasadzie koncepcji „porozumienia bez przemocy”. Duża dawka wiedzy, ćwiczenia praktyczne oraz „gra na emocjach”

Justyna Stopnicka



Spotkanie Podsumowujące AWS III - I edycja

Po zakończeniu I edycji warsztatów tematycznych uczestnicy wzięli udział w spotkaniu podsumowującym projekt Akademia Wolontariatu Seniora. Przebiegło ono w radosnej, ale i nie pozbawionej wzruszeń atmosferze przy kawie i ciasteczkach. Uczestnicy podzielili się wrażeniami oraz nabytymi podczas zajęć umiejętnościami.Najbardziej aktywni otrzymali nagrody książkowe, które będą pamiątką udziału
w projekcje.Wszyscy byli zgodni, że biorąc udział w warsztatach nie zmarnowali czasu. Zawarli nowe znajomości, robili coś fajnego, a przede wszystkim byli aktywni.Uczestnicy, dziękując organizatorom
i prowadzącym, rozstali się z nadzieją na kolejne szybkie spotkanie.

Małgorzata Świdzińska


Wizyta Studyjna Ozolatarni

W dn. 23 lipca odbyliśmy w ramach Akademii Wolontariatu Seniora III wizytę studyjną dla grupy ozorkowskiej do Ośrodka KŁOS w Jedliczach (Grotniki). Odwiedziliśmy uczestników turnusu rehabilitacyjnego Towarzystwa Pomocy Niepełnosprawnym z Łodzi. W Wyjeździe wzięło udział 6 uczestniczek, instruktorka, wolontariusz
i seniorka – kandydatka do drugiej edycji.
Była piękna pogoda i bardzo miła była też atmosfera podczas spotkania.
Poznaliśmy uczestników turnusu, kilku opiekunów, wiceprezes Stowarzyszenia TPN, p. Jadwigę Więcior
i wolontariuszy opiekujących się osobami niepełnosprawnymi. Mieliśmy możliwość zapoznać się z formą wolontariatu opiekuńczego i porozmawiać o sprawach organizacyjnych z tym wolontariatem związanych
z kierowniczką kolejnego turnusu TPN w Załęczu Wielkim. Jedna z naszych wolontariuszek zgłosiła się do pomocy na ten turnus. Była zabawa z częścią uczestników i rozmowy przy wspólnym stole piknikowym połączone z degustacją pysznego ciasta Cioci Jadzi – tak wszyscy uczestnicy nazywają Panią Jadwigę.
Do Grotnik dotarliśmy w dwóch grupach – 5 osób pojechało samochodem, a ja z dwójką uczestniczek wizyty dojechałam Łódzką Koleją Aglomeracyjną.

Teresa Kuchta


Ścieżka Ekologiczna “Zdróweko!”

Warsztaty ekologiczne, w których uczestniczyliśmy były dobrze zorganizowane przez prowadzącą, Panią Agnieszkę Kanię. Dowiedzieliśmy się dużo ciekawych spraw na temat żywienia (diety) i kosmetyki. Sprawdziliśmy też nasze możliwości w rękodziele, a w międzyczasie towarzyszyły nam miłe dyskusje.
Dużo wiedzy nam dano.

Anna Gryżewska



Spotkanie Kawiarenkowe

28. czerwca odbyło się spotkanie kawiarenkowe wolontariuszy w ramach projektu „Akademii Wolontariatu III – Jak w rodzinie”. Spotkaliśmy się w Stowarzyszeniu „Pomost” przy ulicy Próchnika 7. Jak zwykle czas minął nam bardzo miło i ciekawie. Zdobyliśmy nowe doświadczenie. Oprócz tradycyjnych rozmów na temat udzielania się w wolontariacie, dostaliśmy prezent w postaci wystąpienia w stroju clowna pani Kasi Szczęsnej z Fundacji Dr Clown, która bardzo ciekawie przybliżyła nampracę swojej organizacji.

Elcia


Spotkania w Ozolatarni

Inauguracja Motywacyjnego Laboratorium”Akademia Ozolatarni” miała miejsce 11. maja 2018 r. Uczestniczyło w niej 9 osób, z których 7 zadeklarowało udział w warsztatach w I edycji. Obejrzeliśmy prezentację „CENTERKA” dotyczącą realizacji Akademii Wolontariatu Seniora III. Rozmawialiśmy o warsztatach
i działaniach, zaś animatorka z koordynatorką wolontariatu odpowiadały na pytania i udzielały dodatkowych informacji. Rozdane zostały przygotowane przez animatorkę informacje o terminach warsztatów.

28. czerwca odbyło się spotkanie kawiarenkowe z udziałem prezeski Stowarzyszenia Społeczno – Edukacyjnego „Jesteśmy” Oddział w Ozorkowie, Pani Zenony Chmieleckiej – Kubiak, która opowiedziała
o działalności prowadzonej przez Stowarzyszenie i o możliwości podjęcia wolontariatu w prowadzonej na terenie Ozorkowa świetlicy środowiskowej dla osób z niepełnosprawnościami.

12. lipca miało miejsce spotkanie podsumowujące I cykl działań Motywacyjnego Laboratorium w Ozorkowie, prowadzone przeze mnie i koordynatorkę seniorów Małgosię Trojanowską. Obejrzeliśmy prezentację relacjonującą przebieg warsztatów, porozmawialiśmy o wrażeniach z I cyklu. Degustowaliśmy przygotowane przez wolontariuszki smoothie z bananów i kiwi oraz słodkości z piekarni ozorkowskiego GS-u.

Teresa Kuchta






Wizyta Studyjna

6. lipca wraz z naszą grupą wolontariuszy z Regionalnego Centrum Wolontariatu ”Centerko” udaliśmy się
w odwiedziny do przedszkola specjalnego Milowe Ludki, które od stycznia 2017 roku zapewnia dobrą opiekę, naukę oraz rehabilitację swoim małym podopiecznym. Przedszkole znajduje się na ulicy Siemiradzkiego 4/8, w cichym i zielonym miejscu. Pojawiliśmy się tam około godziny 9.30 i od razu zostaliśmy bardzo ciepło przywitani przez pracowników przedszkola, a następnie zaproszeni do środka, aby omówić parę kwestii organizacyjnych oraz odpowiedzieć na zadawane przez nas pytania, których było nie mało. O godzinie 10.00 wszyscy zostaliśmy oprowadzeni po przedszkolu, przy okazji poznając dzieci, które były otwarte, wesołe
i pełne energii. Korzystając z pięknej pogody, poszliśmy na zewnątrz, gdzie razem z dziećmi malowaliśmy na folii spożywczej (myślę, że nikt nie spodziewał się tak ciekawego efektu końcowego), a dalej w zabawy
z chustą animacyjną. Przedszkolaki były bardzo chętne do wspólnych zabaw, a my cieszyliśmy się widząc
i słysząc ich głośne śmiechy. W następnej kolejności były zajęcia relaksacyjne, które były formą odpoczynku. Około godziny 12.00 ciepło pożegnaliśmy dzieci i opuściliśmy przedszkole.

Myślę, że wizyta w przedszkolu specjalnym była ciekawym doświadczeniem, gdyż pozwoliła nam zobaczyć świat z innej, niezamieszkanej przez nas strony. Mimo, że dzieci, które tam codziennie chodzą zmagają się
z różnymi problemami zdrowotnymi, są pełne życia i ciepła. Mam nadzieję na więcej takich wyjść i na więcej ludzi o dobrych sercach, których mieliśmy okazję tam poznać.

Emilia Łata


Ścieżka Dziennikarska „Od seniora do redaktora”

Właśnie dobiegł końca letni cykl [maj-lipiec] warsztatów dziennikarskich w ramach Akademii Wolontariatu Seniora III. Projekt realizowany jest ze środków Rządowego Programu na Rzecz Aktywności Społecznej Osób Starszych, jego adresatami są osoby 60+ oraz młodzież. Realizatorem zadania jest Regionalne Centrum Wolontariatu „Centerko” [Stowarzyszenie Pomost], które mieści się w Łodzi przy ul. Próchnika 7.

Zajęcia letniej edycji warsztatów dziennikarskich odbywały się przy ul Piotrkowskiej 56 w siedzibie Stowarzyszenia Topografie. Prowadziła je przemiła Emilia Szywała – dziennikarka Tygodnika „Angora”, która odkrywała przed nami tajniki prawdziwego dziennikarstwa.

Warsztaty rozpoczęliśmy od zagadnień związanych z tworzeniem oraz prowadzeniem dziennika internetowego – tzw. bloga. Poznaliśmy szereg pojęć oraz samą technikę zakładania i prowadzenia bloga. W końcu przy pomocy Emilki założyliśmy własne blogi związane z naszymi zainteresowaniami, czy wręcz z naszymi pasjami. Następnie poznaliśmy zasady konstruowania tekstu [zasada 5 W I 1 H] i pisania lidu, czyli podania w bardzo skróconej formie najistotniejszych informacji. Dowiedzieliśmy się również o zasadzie odwróconej piramidy, gdzie najważniejsze informacje podawane są na początku, a dopiero na koniec dodatkowe. Tworzyliśmy też tytuły do lidu i odwrotnie. Była również mowa o podziale gatunków dziennikarskich. Na końcowych zajęciach tematem był wywiad jako gatunek dziennikarski i zagadnienia z nim związane: jak się do wywiadu przygotować, jak zadawać pytania.

Na każdych zajęciach wykonywaliśmy szereg ćwiczeń związanych poszczególnymi tematami. Ćwiczenia przysparzały nam niekiedy dużo problemów i nie zawsze kończyły się pomyślnie. Wtedy przychodziła nam
z pomocą nieoceniona Emilka Szywała.

W ramach zajęć każdy z uczestników opowiedział kilka słów o sobie, swoich zainteresowaniach, pasjach, co było inspiracją do napisania krótkiego tekstu. Trzeba przyznać, że był to naprawdę fajnie spędzony czas
w gronie ludzi, którzy mimo, że są już 60+ i nie tylko, to nadal starają się podejmować nowe wyzwania.

Przy kawie i ciasteczkach zawarliśmy nowe znajomości, a co najbardziej cieszy dzięki Emilce Szywale, która mimo różnicy wieku była naszą koleżanką, nabyliśmy nowe umiejętności. Nad całością czuwała Gosia Trojanowska- koordynator seniorów.

Dziennikarzami nie zostaniemy, ale można nieśmiało zabrać się do redagowania własnego bloga z nadzieją, że się uda.

Małgorzata Świdzińska


Ścieżka Żonglerska “Podróż w świat marzeń”

W ramach zajęć z Akademii Wolontariatu, mieliśmy okazję poznać trochę tajniki cyrkowych sztuczek.
W czerwcowy poranek udaliśmy się naszą grupką do studia „Family Dance”, gdzie po rozłożeniu wszelkich niezbędnych rzeczy, zabraliśmy się za poznawanie sztuki kuglarskiej. Na początek zaczęliśmy od kilku ćwiczeń rozgrzewających nadgarstki i ramiona. Po kilku minutach rozgrzewki, Igor, nasz instruktor, zaprezentował nam kilka sztuczek ze specjalnymi chustami do żonglowania. Pokazał, jak dokładnie je trzymać, łapać i wyrzucać w górę, aby opadały w sposób najbardziej pożądany. Nam pozostało naśladować jego ruchy. Okazało się to być trudniejsze, niż się z początku wydawało, ale każdej osobie Igor pomagał indywidualnie, więc ostatecznie wszystkim udało się załapać podstawy. Następnie przeszliśmy do piłek. Tutaj sytuacja była podobna – dowiedzieliśmy się jak je prawidłowo przerzucać, w jaki sposób trzymać w dłoni
i wyrzucać w górę, by nam nie uciekały. Po chwili przeszliśmy do samodzielnych prób i choć trudno, byśmy opanowali sztukę żonglerki na pierwszych warsztatach, to bawiliśmy się dobrze, a Igor zawsze chętnie udzielał pomocnych wskazówek. Mieliśmy też okazję poćwiczyć trochę z hula-hopem i specjalnymi kijkami do manipulacji.
Gdy zajęcia w „Family Dance” dobiegły końca, czekała nas jeszcze jedna atrakcja – puszczanie baniek. Udaliśmy się więc do jednego z pobliskich parków i używając do tego celu specjalnych kijków ze sznurkami
i odpowiedniego mydła, zaczęliśmy zabawę, która, sprawiwszy nam sporo frajdy, była dobrym zwieńczeniem zajęć odbywających się tego dnia.

Robert Pawłowski


Międzypokoleniowy Piknik

Dzisiaj, tj. 29. czerwca wybrałam się z wolontariuszkami z „Centerka” na Międzypokoleniowy Piknik
w Ozorkowie na zaproszenie koleżanki Teresy z Ozolatarni. Wspaniała wolontariuszka i organizatorka zaskoczyła nas świetnie przygotowaną imprezą. Widać było olbrzymie zaangażowanie i dużo serca w realizacji tego przedsięwzięcia. Już przed domem kultury młodzieży wypatrywała nas. Ledwo weszłyśmy na teren pikniku, a tu czekała na nas i nie tylko na nas przesmaczna mrożona kawa przygotowana w tajemniczy sposób. Stoły zastawione były smakołykami i różnorodnymi owocami. Przygotowane zostały również stoiska tematyczne. Można było zmierzyć sobie ciśnienie krwi, co też uczyniłam. Pomimo znacznie podwyższonego ciśnienia (170/90), nie mogłam sobie odmówić tej zaczarowanej kawy. Miała chyba nadzwyczajną moc, bo nic mi się nie stało i żyję. Tereska cały czas krzątała się wśród gości i częstowała ich dobrociami oraz zachęcała do wspólnych zabaw i zajęć. Przy dużym stole seniorzy i dzieci wycinały z kolorowych papierów koszyczki, które na koniec imprezki dzieciaczki zapełniły cukierkami. Z innych atrakcji to było malowanie buziek, puszczanie baniek kolorowych i gry. Jako animatorka poczułam się w obowiązku zaproponować wszystkim,
a szczególnie dzieciom animację taneczną. Nie miałam ze sobą pendriva z muzyką, ale młodzi chłopcy wyszukali w internecie melodie, o których tytuły poprosiłam p. Mariusza Kołodziejskiego telefonicznie.
Z wrażenia po prostu zapomniałam. Myślałam, że wystarczy muzyka i już. Aha! Figa, a jak to szło? Jakie kroki? O rany, przydałby się tu nasz mistrz. Ale cóż, jeśli powie się A, trzeba powiedzieć B. Początkowo dzieci nie reagowały na moje propozycje, ale poprosiłam o melodie „kaczuszki”, nooo … to już poszło. Zaraz po tym przemyciłam „naszą czekoladę”. Co prawda moje kroki nie zrobiły na nich wrażenia, zatańczyły zupełnie inny, ale swój układ, ja musiałam robić dobrą minę do złej gry, udawać, że to znam i, że o to mi chodziło. Wyszło mi to trochę kiepsko, ale dzieci były zadowolone, a przecież o to szło. Pózniej dziewczynki odważyły się śpiewać, po mojej wcześniejszej namowie. Pięknie im to wychodziło. A z poważniejszych rzeczy, to muszę powiedzieć o byłych żołnierzach, którzy w mundurach wojskowych otworzyli się przed kamerką i chętnie opowiadali o kampani wrześniowej i nie tylko. Zaprezentowali sprzęt i broń z ostatniej wojny. Bardzo ciekawym okazem był wojskowy rower. Czas na pikniku szybko mijał w miłym towarzystwie i na wielu atrakcjach.Wielkie podziękowania i uznanie dla naszej bohaterki Tereski. Ten czas na długo zostanie mi
i koleżankom wolontariuszkom w pamięci. Brawo!!!

Elcia


Ścieżka Wokalna „Emisja Głosu – czyli z czym to się  je”

Nawiązując do odczuć, refleksji z przebiegu wydarzeń, uściślając kreatywnych stwierdzam, że były owocne. Wiele było wątków wokalnych, w przekroju muzyki standardowej, ale także przewijała się nieco starsza pokoleniowo w klimatach z lat 80’s. Reasumując, były to warsztaty silnie kładące nacisk na emisję głosu oraz na oswajanie się z muzyką. Nie brak było też istotnych wątków relacji międzyludzkich, łamiących bariery emocjonalne. Tak po prostu zbliżyć się do drugiego człowieka, a zarazem dać z siebie coś więcej niż kurtuazja.

Krzysztof Kubiak


Ścieżka Taneczna „Kultura Tańca HIP-HOP”

To już po raz trzeci osoby 60+ oraz młodzież i wolontariusze z „Centerka” mogli spotkać się na wybranych przez siebie warsztatach Akademii Wolontariatu Seniora, projektu finansowanego ze środków Rządowego Programu na Rzecz Aktywności Osób Starszych na lata 2014-2020 (ASOS). A było w czym wybierać: warsztaty dziennikarskie, ekologiczne, muzykoprofilaktyczne, taneczne, fotograficzne, wokalne, cyrkowe oraz Akademii Ozolatarni. Ponieważ uwielbiam taniec, więc oczywiste, że wybrałam warsztaty „Kultura tańca hip- hop”, które poprowadził świetny i doświadczony instruktor ze szkoły tańca Family Dance, p. Seweryn Obałka, obdarzony wysoką kulturą osobistą i wielkim urokiem.Ten młody człowiek spotykał się z nami w każdy czwartek. Z wielką niecierpliwością oczekiwałam kolejnego spotkania, podobnie jak i moi koledzy i koleżanki „tancerze hip-hopu”. Początkowo wszyscy wchodziliśmy na parkiet nieśmiało, ale pan Seweryn miał do nas dużo cierpliwości i był tak miły, że szybko zapomnieliśmy o stresie i bawiliśmy się fantastycznie. Oprócz kroków hip-hopu otrzymaliśmy dużą wiedzę na temat historii powstania tego tańca. Na jednych z zajęć musieliśmy ułożyć krzyżówki z nabytych tu wiadomości. Było super! Nie lada gratkę mięliśmy podczas odwiedzin grupy przedstawicieli organizacji z Belgii, którzy razem z nami chętnie wzięli czynny udział w nauce kolejnych kroków hip-hopu. Ale to nie koniec niespodzianek. Na następnych zajęciach zjawił się inny tancerz - Mattzzy, który odkrył przed nami tajemnice poppingu. Wcześniej tylko znałam to z programu „Mam talent”. Nie mogłam sobie wyobrazić, że ja seniorka będę mogła tego spróbować na własnej skórze. O rany! Ale nie tylko ja, ale
i pozostali seniorzy również. Udało się!!! Nasi młodsi koledzy i wolontariusze oczywiście zrobili to lepiej
i szybciej. Byłam, jednak, dumna z siebie, że pojęłam podstawy poppingu i mogłam pochwalić się przed wnuczkami, a jakże! No, ale najlepszą niespodzianką był nasz występ na Placu Wolności. Czy była trema? No jasne, ale gdy obejrzeliśmy później filmik zrobiony prze naszą uroczą koordynatorkę Olę łuczak, trochę uspokoiliśmy się. Wspaniała to była przygoda i doświadczenie. Miło było integrować się międzypokoleniowo. Cieszę się bardzo, że mogłam wziąć udział w tym projekcie i bardzo dziękuję p. Sewerynowi oraz kierownikowi „Centerka”, który spowodował to całe (w dobrym tego słowa znaczeniu) „zamieszanie”, albo „pomieszanie młodzieży ze starszyzną”. Dzięki temu było wiele radości i zadowolenia. Dziękujemy :)

Elcia

Ścieżka Muzykoprofilaktyczna „Świat Dźwięków”

Zajęcia składały się z różnych części takich, jak drobne wykłady muzyczne (z początku bardziej ogólne), ćwiczenia taneczno-ruchowe (także w parach), masaże, recytowanie utworów książkowych przy ruchowym odtwarzaniu oraz opowiadanie wrażeń z zajęć. Podczas warsztatów panowała rozmowna atmosfera, uczestnicy starali się włączać do wszystkich etapów, mimo słabego zdrowia. Cieszyli się, że w ogóle przychodzą na zajęcia, chociaż różnie się z tym udawało. Były też prace domowe do wykonania z kimś podczas tygodnia. Chodziło o drobne, sentymentalne zadania, niż o coś większego. Podkład muzyczny do zajęć stanowiła muzyka poważna, konkretniejsza muzyka elektroniczna, a także latino dance i bardziej popowe style. Prócz tego można też było wypowiedzieć się na temat rzeczy, które mieliśmy przygotować oraz podzielić się refleksjami. Naszą grupę stanowiły różne osoby, głównie kobiety i osoby starsze. Zajęcia były dość długie, ale szybko się kończyły. Zawsze odbywały się w jednym ciągu, o tej samej godzinie na początku tygodnia. Muzykoprofilaktyka skończyła się jakby nagle. Ostatnie zajęcia były dość pracowite, treściwe
i charyzmatycznie zwięzłe.

Paweł Ciszewski


V Łódzkie Senioralia

Tegoroczna inauguracja V łódzkich Senioraliów odbyła się 13. maja 2018 r. Na szczęście to nie była pechowa 13-tka, wręcz przeciwnie - wszystko zagrało „jak się należy”. Przy słonecznej pogodzie seniorzy zebrali się w Pasażu Schillera, gdzie na scenie tradycyjnie już otrzymali od Pani Prezydent Hanny Zdanowskiej klucze do miasta. Oj, działo się na tej scenie i na pobliskiej ul. Piotrkowskiej, gdzie na seniorów czekały stoiska partnerów imprezy. Wystarczyło mieć ukończone 60 lat, aby skorzystać z wielu wydarzeń i atrakcji, które przygotowały organizacje pozarządowe, instytucje i podmioty działające na rzecz osób starszych. Zorganizowano tzw. „drzwi otwarte”, aby można było skorzystać bezpłatnie różnych warsztatów, badań i zajęć w obszarze edukacji, kultury, sportu i in. Oczywiście i nasza wolontarystyczna organizacja „Centerko” zapraszała seniorów na zajęcia, podczas których można miło i praktycznie spędzić czas, poznając różnorodne możliwości ruchowe, taneczne, rozwojowe i intelektualne przy poczęstunku oraz miłym towarzystwie profesjonalnych trenerów. Na scenie zobaczyliśmy występy seniorów w kabaretach, tańcu, czy śpiewie. Wyjątkową atrakcją był pokaz mody dla seniorów, w których zaprezentował się nasz wolontariusz Boguś. Brawo! Ale dla mnie najbliższy sercu był występ wolontarystycznej integracyjnej grupy tanecznej Go Pomost!, która zawsze jest tam, gdzie trzeba wesprzeć słuszną akcję. Cieszę się, że mam szczęście występować z nią, szerząc misję wolontariatu. Grupa wykonała dwa układy choreograficzne p. Mariusza Kołodziejskiego, naprawdę świetnie. I to jest ten moment, w którym muszę oddać pokłon moim młodszym (duuuużo młodszym) koleżankom tancerkom za sportową postawę i odpowiedzialność za grupę, podczas wykonywania na boso (bo afro tak się tańczy) tego tańca.

Słoneczko wszyscy kochamy, ale tym razem ono ciut przesadziło, podgrzewając podłogę ponad granicę wytrzymałości temperatury przez stopy. Z ogromnym bólem, ale z uśmiechem na twarzy wolontariuszki wykonały wspaniały taniec do końca. Mistrzostwo!!! Ale nasz wolontarystyczny udział nie skończył się na scenie. Otóż, przed naszym stoiskiem, czyli „Centerka”, gdzie promowaliśmy Akademię Wolontariatu Seniora, zapraszaliśmy seniorów do wspólnych animacji tanecznych. O dziwo przechodnie chętnie brali udział we wszystkich układach stworzonych przez RCW i zaprzyjaźnioną Szkołę taneczną Family Dance. Królowała salsa. Po dwóch tygodniach wspaniałych wydarzeń i zajęć seniorzy spotkali się na Gali Drzewa Pokoleń w przestrzeniach Uniwersytetu łódzkiego przy ul. Pomorskiej w dn. 25.05.2018 r. Tu rozstrzygnięto konkurs Drzewo Pokoleń. Po podsumowaniu Senioraliów wręczono nagrodzonym symboliczne „drzewko pokoleń”. Nasza wspaniała artystka Halina Frąckowiak uczciła swoje 50-lecie pracy artystycznej, dając niezapomniany koncert.

Wróciłam do domu bardzo wzruszona, bo to lata mojej młodości i muzyki. Cieszę się,że mogłam z innymi wolontariuszami wziąć udział w V edycji wydarzenia. Muszę dodać, że, zarówno koncert na zakończenie, jaki
i rozpoczęcie Senioraliów wywarł na mnie niezapomniane wrażenie i już czekam na następne Senioralia!

Elcia




Pierwsze koty za płoty!

W środę 11 kwietnia odbyło się pierwsze spotkanie i szkolenie dla instruktorów trzeciej edycji Akademii Wolontariatu Seniora. Całym zespołem spotkalismy się by porozmawiać, odświeżyć wiedzę, nabyć nowe umiejętności. A wszystko po to, żeby jak najlepiej przygotować się do zajęć i stworzyć atmosferę "jak
w rodzinie" :) Bo jak zapewne wiecie, jest to tytuł tegorocznej edycji naszego projektu.

A teraz czas na Was, drodzy seniorzy! Będziemy czekać 25 kwietnia o godz. 16 w Stowarzyszeniu Pomost. Odbędzie się wtedy wstępne spotkanie, podczas którego dowiecie się więcej o projekcie, poznacie instruktorów, posłuchacie na jakie zajęcia możecie się zapisać i jakie inne niespodzianki planujemy na Was
w ciągu tego roku. Zapraszamy :)

Aleksandra Łuczak



Spotkanie informacyjne na Próchnika 7

Poznajmy się!

25 kwietnia w naszych skromnych progach na Próchnika 7 odbyło się pierwsze, wstępne spotkanie Akademii Wolontariatu III. Zebranie informacyjne miało na celu przybliżenie przybyłym seniorom (i nie tylko) celów projektu, rodzajów warsztatów i zasad uczestnictwa. Instruktorzy opowiedzieli o swoich zajęciach i zachęcali do zapisów. Prowadzący warsztaty zapewniali, że zajęcia będą dostosowane do uczestników, aczkolwiek jeżeli ktoś będzie chciał stać na głowie czy chodzić po linie, to są otwarci na wszelkie propozycje :)

A nadal można zapisywać się na zajęcia! Jak to zrobić? Wszystkie informacje tu:

http://www.wolontariat-seniorow.niesforny.pl/

Do zobaczenia!